Niedosyt.

Francuska suita - Irene Nemirovsky.

Po przeczytaniu Francuskiej suity pozostaje uczucie niedosytu. Pisarka nie zdążyła  dokończyć swego dzieła. Zostały jednak jej zapiski i to z nich wiemy, że planowała napisać pięć części. Udało jej się napisać dwie, trzecia była w głowie, a pozostały były jeszcze niewiadomą, tak jak  i sama wojna, która się toczyła.

Dziwnie jest mieć świadomość tego, że akcja powieści toczy się prawie równocześnie z  życiem pisarki. Na jej oczach rozgrywa się historia, która stanowi tło książki. Jednak, jak podkreśla Nemirovsky w osobistych zapiskach, historia miała stanowić tylko tło, a najważniejsze miały być  zachowania ludzi, ich relacje, reakcje i uczucia.

Niestety czuje się żal, że życie pisarki zostało gwałtownie przerwane, tak jak i losy bohaterów. Ona zginęła w młodym wieku, oni pozostali wiecznie żywi.

Już wkrótce.

Postanowiłam pozostać we Francji. Przeniosłam się tylko do czasu okupacji tego kraju przez Niemców. Czasów ostatnich lat życia autorki Francuskiej suity. Irene Nemirovsky zginęła w 1942 roku w Oświęcimiu. Zachował się jednak rękopis zaczętej powieści (dwie części z planowanych pięciu). Opublikowano ją dopiero po 62 latach. Skończyłam pierwszą cześć, a po przeczytaniu drugiej nie omieszkam napisać, jakie zrobiła na mnie wrażenie.