Po przeczytaniu Francuskiej suity pozostaje uczucie niedosytu. Pisarka nie zdążyła dokończyć swego dzieła. Zostały jednak jej zapiski i to z nich wiemy, że planowała napisać pięć części. Udało jej się napisać dwie, trzecia była w głowie, a pozostały były jeszcze niewiadomą, tak jak i sama wojna, która się toczyła.
Dziwnie jest mieć świadomość tego, że akcja powieści toczy się prawie równocześnie z życiem pisarki. Na jej oczach rozgrywa się historia, która stanowi tło książki. Jednak, jak podkreśla Nemirovsky w osobistych zapiskach, historia miała stanowić tylko tło, a najważniejsze miały być zachowania ludzi, ich relacje, reakcje i uczucia.
Niestety czuje się żal, że życie pisarki zostało gwałtownie przerwane, tak jak i losy bohaterów. Ona zginęła w młodym wieku, oni pozostali wiecznie żywi.
Dziwnie jest mieć świadomość tego, że akcja powieści toczy się prawie równocześnie z życiem pisarki. Na jej oczach rozgrywa się historia, która stanowi tło książki. Jednak, jak podkreśla Nemirovsky w osobistych zapiskach, historia miała stanowić tylko tło, a najważniejsze miały być zachowania ludzi, ich relacje, reakcje i uczucia.
Niestety czuje się żal, że życie pisarki zostało gwałtownie przerwane, tak jak i losy bohaterów. Ona zginęła w młodym wieku, oni pozostali wiecznie żywi.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz