Wyższa konieczność.

Nuśka  - moja młodsza córka jest alergikiem. Stwierdziliśmy jednogłośnie, że na pewno jest uczulona na orzechy, ponieważ, gdy tylko cokolwiek zje  z dodatkiem orzechów, po chwili pojawiają się na jej twarzy czerwone krostki. Ona o tym dobrze  wie i w sklepie, gdy widzi na opakowaniu narysowane orzechy, załamana mówi, że to niestety nie dla niej. Załamanie jest tym większe, gdy jest to słodycz.

Ostatnio  w sklepie zagadnęła mnie widocznie przejęta:
- Mamo, Jasiu miał dzisiaj urodziny i częstował cukierkami.
- I co?
- Czekoladowymi z orzechami - dodaje.
- Zjadłaś? - pytam. Na co Nuśka rozbrajająco odrzekła:
- M u s i a ł a m.

Tęsknota.

Tęsknicie?

Za latem, słońcem, zielenią, ciepłym powiewem wiatru, śpiewem ptaków, szelestem letnich sukienek... Ja, bardzo! Zamykam oczy i wszystko robi się pomarańczowe, skąpane w słońcu. Obecnie to mój ulubiony kolor, moja energia. Chyba kupię cały kosz pomarańczy i porozkładam  po całym domu. Cóż jeszcze mogę zrobić? 

Napalić w kominku :)

"Ważne są tylko te dni, których jeszcze nie znamy..."

 
 

Claudia Schreiber – Rozkosze Emmy.

Znowu się dzisiaj nie wyspałam. Dałam się wciągnąć jednej takiej. Na pierwszy rzut oka niepozorna, ale im głębiej tym ciekawiej.

Maks samotnik dowiaduje się, że jest chory na raka i zostało mu kilka tygodni życia. Jest załamany tym, że jeszcze nic ciekawego w życiu nie przeżył, ponieważ wiecznie wszystkiego się bał i nie chciał ryzykować utraty ułożonego schematu. Mówi o tym swojemu przyjacielowi i wspólnikowi Hansowi, który zajęty swiomi sprawami w ogóle go nie słucha. Wściekły Maks postanawia ostatnie dni spędzić w Meksyku ( jedyne dobre wspomnienia jakie ma z dotychczasowego życia), ale potrzebne mu są pieniądze. Kradnie więc je Hansowi, a przyłapany przez niego na gorącym uczynku, kradnie też ferrari klienta Hansa i ucieka. W trakcie pościgu Maks ma wypadek i wylatuje z trasy, spadając wprost na podwórko Emmy. Marzeniem Emmy natomiast jest zdobycie mężczyzny i pieniędzy. I w ten właśnie niewiarygodny sposób zdobywa to równocześnie.

Niezła akcja, prawda? Ale to nie ona mnie wciągnęła i nie pozwoliła iść spać, ponieważ to dopiero początek. Tak się zaczyna historia o samotności, miłości, życiu i śmierci... 

 

Uwaga! Nadchodzą.

Noż, jak mnie to co roku denerwuje! Pomimo tego, że wiem, że tak będzie, to zawsze mnie to wkurza. Człowiek pracuje, ma milion obowiązków, gdzie by tam myślał w listopadzie o świętach. W końcu to jeszcze półtora miesiąca. W końcu święta trwają dwa dni. 
 
Wiem, powinniśmy się przygotować do świąt, ale chyba duchowo. Bombardowanie mnie reklamami, jakoś nie czyni mnie bardziej gotową, a raczej zmęczoną świętami, których jeszcze nie było. A to dopiero początek.

No dobra... spokojnie... może niepotrzebnie się unoszę...jakoś to przeżyję...

Zdradzam się ;)

 
Dla Ewy, która czeka, zdradzam się:

1. Ulubiony film/książka?

Film: Kiedy Harry poznał Sally – taki mój babski film, jak na którymś kanale się na niego natknę przypadkiem, to nie odpuszczę. A, i filmy Woody Allena, oczywiście. Książki czytam namiętnie, ale nie potrafię wybrać jednej, zawsze zaliczam do kategorii: jestem pod wrażeniem, może być, nic specjalnego. 

2. Ulubiony deser?

Idealny deser to dużo owoców i czekolady.

3. Jaką formę relaksu lubisz najbardziej? 

Latem rower i patrzenie jak zioła ładnie rosną, zimą książka.

4. Trzy najgorsze wady facetów?

O ile mi wiadomo, faceci nie mają żadnych wad ;)

5. Czy lubisz niespodzianki?

Mój mąż wie, że nie lubię, dlatego zawsze wyciągnę od niego, czym planował mnie zaskoczyć.

6. Gdybyś mogła urodzić się raz jeszcze, co byś zmieniła?

Chyba bała bym się cokolwiek zmieniać, by przypadkiem nie namieszać i coś fajnego z mojego dotychczasowego życia mnie nie ominęło.

7. Marzenie do spełnienia na już?

Nauczenie się hiszpańskiego i podróż do Hiszpanii, tylko że to jednak wymaga czasu.

8. Czy lubisz święta? Jakie?

Ze świąt lubię wigilię (chociaż to jeszcze nie święto) , ponieważ lubię patrzeć na tatę, który się cieszy co roku jak dziecko.

9. Czy łatwo Cię zdenerwować?

Mówią, że jestem bardzo spokojna, ale często nie widzą, że w środku wrze.

10. Z jakim typem ludzi nie mogłabyś wytrzymać w jednym pomieszczeniu godziny?

Z fanatykiem, który chciałby mnie przekonać do swoich racji.

11. Czego się boisz?

Głębokiej wody, bo bardzo słabo pływam.

:)

Osobno, ale razem.

Tak to czasem w życiu bywa, że kobiecie i mężczyźnie nie jest już razem po drodze. Po wielu latach wspólnego pożycia ( a ostatnich kilka lat raczej prób mijania) decydują się na rozwód. Trochę to trwa, ale w końcu dostają papierek. Koniec małżeństwa. Czas, by się ostatecznie rozstać. Tylko co ze wspólnym domem i wspólnym kredytem? Nikt nie chce się wyprowadzić. Trzeba by sprzedać, ale na rynku nieruchomości panuje stagnacja.

Myślałam, że ludzie rozwodzą się, żeby żyć osobno. Coś trzeba zakończyć, żeby stworzyć coś nowego, innego, może lepszego. Ale jak to zrobić, gdy były mąż nadal ma klucze do tych samych drzwi, co my. Śpi w sąsiednim pokoju, spotyka się go w kuchni. Można? Widocznie można, ponieważ znam takie przypadki. Gdyby sprzedali dom, nie byłoby problemu, ale nie sprzedali i nie wiadomo niestety, kiedy taki dzień nadejdzie. Dwoje byłych małżonków pod jednym dachem to chyba jakaś paranoja.